ماهیت پرخاشگری
در این مقاله به بررسی پرخاشگری در کودکان و راه های مقابله با آن می پردازیم:
پرخاشگری دوران کودکی یک مشکل بهداشتی عمده در سراسر جهان به خصوص در سالهای اخیر محسوب می شود.
از سالهای پیش دبستانی هنگامی که کودک شروع به شرکت در تعاملات گسترده با همسالان میکند پرخاشگری به
یک موضوع مهم تبدیل میشود که والدین با آن دست و پنجه نرم می کنند.
بررسی پدیده ی خشونت اهمیت غیر قابل انکاری برای والدینی دارد که یک یا چند فرزند آن ها خشونت گرا و یا قربانی خشونت هستند.
“چرا کودکان پرخاشگر می شوند”
گرایش به پرخاشگری و خشونت در کودکان یک پدیده مادرزادی نیست در واقع کودکان یاد می گیرند که خشونت یکی از راه های
موثربرای دستیابی به اهدافشون و کنترل دیگران است.
کودکان پرخاشگر سعی میکنند از طریق خشونت فیزیکی یا لفظی بر کودکان دیگر مسلط شوند. آنها ممکن است عصبانی،
نگران، آزرده و ناامید از خود باشند اما قادر به برخورد با این احساسات نبوده و یا رفتارهای پرخاشگرانه را از الگوهای شخصیتی
آموخته باشند.
والدین و اشخاصی که الگوی رفتاری کودک هستند، نقش مهمی در پرخاشگری کودکان دارند. این کودکان در زندگی روزمره
والدین خود درمی یابند که والدینشان از طریق پرخاشگری و خشونت به خواسته های خویش میرسند و شروع به تقلید از والدین
می کنند.
هنگامی که والدین برای تسلیم کردن فرزندشان پرخاشگری می کنند و از خشونت فیزیکی یا لفظی استفاده می کنند نا خودآگاه به
فرزندشون می آموزند که اعمال خشونت راهی برای رسیدن به خواسته هاست و به طبع فرزندان انها نیز خشونت را از آنان
آموخته و سرلوحه ی زندگی خود قرار می دهند.
” ویژگی های کودکان خشونت گرا “
1) کودکان پرخاشگر ایجاد مزاحمت میکنند و حالت دفاعی به خود می گیرند.
2) کودکان پرخاشگر دیگران را مدام سرزنش می کنند.
3) نظم و انضباط ندارند.
4) با والدین رابطه خوبی ندارند.
5) از مدرسه و معلم خاطره ی خوشی ندارند.
6) از بازگو کردن احساسات خود علیه والدین وحشت دارند.
7) محبت کافی از والدین دریافت نمی کنند.
8) والدین پرخاشگری دارند.
9) والدین خواسته های کودک را بدون چون و چرا برآورده می کنند.
10) تحریک پذیر هستند.
11) زود رنج و کج خلق هستند.
12) اظطراب و افسردگی دارند.
13) مهارتهای ارتباطی و هیجانی ندارند.
“مقابله با رفتار پرخاشگرانه “
یکی از راه های مقابله با رفتار پرخاشگرانه کودکان آموزش مدیریت والدین است,هدف ما از این نوع آموزش ایجاد تعاملات مثبت
بین کودک و والد جهت کاهش پرخاشگری است چرا که والدین ممکن است ندانسته محیطی را فراهم نمایند که پرخاشگری فرزندشان
را ایجاد و تداوم نموده،بنابراین والدین از موقعیت ایده آلی برای مقابله با این رفتار برخوردارند.
شما به عنوان یک والد در قدم اول باید رفتار پرخاشگرانه کودک را به دقت مشاهده و شناسایی کنید سپس از تشویق ها و
تنبیه هایی استفاده کنید که متناسب با سن کودک و نوع رفتار و خلق و خوی اوست .
تشویق ها می تواند کلامی باشد (مانند تحسین کردن یا اظهار نظرهای مثبت در مورد رفتار کودک).
” روش تنبیه کودکان پرخاشگر”
در به کار بردن تنبیه ها باید محتاط باشید و باید بطور ملایم از آن استفاده کنید تا تنبیه به جزئی از مشکل تبدیل نشود.
تنبیه های ملایم شامل : پول تو جیبی, تماشای تلوزیون ,یا رفتن به مغازه های محلی باشد.
والدین در برابر پرخاشگری کودکان به شیوه های متفاوت عمل میکنند لذا والدین اگاه با رفتار منطقی و مناسب و با استفاده از
اصول روانشناسی و تربیت کودک پرخاشگری او را کنترل میکنند.
الگوهای رفتاری حاوی پرخاشگری و خشونت پدیده ای نیست که با بزرگ شدن کودک محو شود بلکه میتواند در سراسر زندگی آن ها
حضور داشته باشد, پس برای رهایی از این تسلسل مخرب می بایستی برنامه ای در خصوص برخورد مناسب والدین و مدارس با
پدیده پرخاشگری کودکان تدوین شود و اگر برای اصلاح فرزندتان روشهای مختلفی را بکار برده اید که همه ی آنها بی نتیجه بوده اند
در این صورت باید بیاموزید که چطور پدر یا مادر موثری باشید و میتوانید از یک روانشناس یا مشاور کمک بگیرید.
نگارنده : ملیکارضایی
برای مطالعه بیشتر برای لینک زیر مراجعه کنید :
جهت اطلاع از پادکست آرام سازی کودک پرخاشگر می توانید به لینک زیر مراجعه کنید:
