فواید دوست سازی کودکان از دوران کودکی در مهد کودک
پیدا کردن دوستان بخش مهمی از رشد کودکی است. این به کودکان کمک می کند یاد بگیرند که چگونه با دیگران معاشرت کنند و با دیگران تعامل کنند. روابط دوستانه همچنین حمایت عاطفی و احساس تعلق را برای کودکان فراهم می کند.
مهد کودک مکان مناسبی برای شروع دوست یابی کودکان است. آنها توسط سایر کودکان هم سن و سال خود احاطه می شوند و می توانند شروع به کشف روابط کنند. دوست یابی در مهد کودک می تواند به طرق مختلف به کودکان کمک کند:
آنها می توانند یاد بگیرند که چگونه با دیگران به اشتراک بگذارند، نوبت بگیرند و با دیگران همکاری کنند
- آنها می توانند مهارت های ارتباطی را توسعه دهند
- آنها می توانند در مورد احساسات مختلف یاد بگیرند
- آنها می توانند نسبت به خود اعتماد به نفس و امنیت بیشتری داشته باشند
- آنها می توانند لذت ببرند!
- چشم انداز مثبت را ترویج می کند
کودکانی که در مهد کودک با هم دوست می شوند، به احتمال زیاد دیدگاه مثبتی نسبت به زندگی دارند. آنها مهارت های اجتماعی مانند همکاری، اشتراک گذاری و ارتباط را می آموزند. این مهارت ها برای آنها در طول زندگی مفید خواهد بود.
دوست یابی همچنین به کودکان کمک می کند تا نسبت به خود اعتماد و امنیت بیشتری داشته باشند. این به آنها احساس تعلق می دهد و عزت نفس آنها را افزایش می دهد.
مهد کودک مکانی عالی برای کودکان برای شروع دوست یابی و توسعه مهارت های اجتماعی مهم است. بنابراین فرزندتان را تشویق کنید تا با کودکان دیگر ارتباط برقرار کند و از این زمان خاص در زندگی خود نهایت استفاده را ببرد.
رفتار خوب را تشویق می کند
وقتی کودکان با همسالان خود معاشرت می کنند و با همسالان خود ارتباط برقرار می کنند، یاد می گیرند که در موقعیت های خاص چگونه رفتار کنند. آنها به عنوان مثال در مورد فضای شخصی و نحوه نوبت گرفتن یاد می گیرند. اینها مهارت های مهمی هستند که به آنها در زندگی بعدی کمک می کند.
اگر می خواهید فرزندتان در مهد کودک دوستی پیدا کند، چند کار وجود دارد که می توانید برای تشویق او انجام دهید:
- با آنها در مورد دوست یابی و چرایی اهمیت آن صحبت کنید
- آنها را تشویق کنید تا با کودکان دیگر صحبت کنند و در فعالیت ها شرکت کنند
- به آنها کمک کنید تا احساسات خود را درک کرده و ابراز کنند
- به آنها بیاموزید که چگونه به اشتراک بگذارند و نوبت بگیرند
دوست یابی در مهد کودک راهی عالی برای شروع رشد مهارت های اجتماعی کودکان است. این مهارت ها در تمام زمینه های زندگی آنها از مدرسه گرفته تا کار و فراتر از آن مهم خواهد بود.
بچه ها دوست دارند – و نیاز دارند – اما ایجاد آنها لزوماً شهودی یا آسان نیست.
آنها در زمان بازی به همان بلوک می رسند. توله های آنها که بر اساس حروف الفبا تعیین شده اند، در کنار یکدیگر قرار دارند. او در ناهار چوب شور اضافه می کند و در اشتراک گذاری خسیس نیست.
بعضی از دوستی ها یک عمر دوام دارند، بعضی فقط تا پایان تعطیلات. برخی به رشد فرزندان شما و ایجاد عزت نفس کمک می کنند. دیگران ثابت خواهند کرد که خبر بدی هستند. اما همه آنها مهم هستند، و در قلب یک پارادوکس عجیب و غریب از رشد اجتماعی وجود دارد: بچه‌ها می‌خواهند – و نیاز دارند – روابط همسالان را داشته باشند، اما لزوما به سختی نمی‌توانند به راحتی آنها را ایجاد کنند.
دکتر سینتیا لوبین لانگتیو، روانشناس کودک و استاد دانشگاه می گوید:
“ما موجوداتی اجتماعی هستیم و این از بدو تولد شروع می شود، اما در واقع یافتن افرادی که با آنها ارتباط برقرار می کنید و به رشد و توسعه شما کمک می کنند همیشه شهودی نیست.” دانشکده روانشناسی حرفه ای شیکاگو. “این یک فرآیند یادگیری برای کودکان است.”
و این نقشی است که از والدین می‌خواهد نقشی دائماً در حال تغییر را ایفا کنند: مشارکت جدی در اوایل، انتقال بچه‌ها به بازی‌های قرار و فعالیت‌های فوق برنامه، و به دنبال آن نقش حمایتی و مربیگری بیشتر در حالی که بچه‌ها به پیشرفت اجتماعی خود می‌رسند. مسائل پیچیده این است: هرگز مهم نیست که سر خود را وارد زندگی اجتماعی فرزندان خود کنید تا زمانی که آنها کمتر شما را آنجا می خواهند.
همچنین به یاد داشته باشید که دوست یابی برای همه بچه ها آسان نیست. لنگتیو می گوید، درست مانند برخی از کودکان در ریاضیات یا خواندن، «هوش بین فردی» نیز متفاوت است. برخی از کودکان به طور طبیعی به موقعیت های اجتماعی می پردازند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به تشویق نیاز داشته باشند. اگر فرزند شما اهل خرید است، برای رسیدن به دیگران به فشار زیادی نیاز نخواهد داشت. اگر کودک شما کمی اهلی است، اغلب با معلمانش تماس بگیرید تا مطمئن شوید که او کمی تحریک می شود.
لانگتیو می‌گوید:
«اجتماعی‌سازی مدرسه یک استخر بزرگ است و برخی از بچه‌ها مستقیماً وارد آن می‌شوند. “بقیه یک انگشت پا را در یک زمان قرار می دهند.”
اما همه در یک مقطع زمانی خیس می شوند و به فرزندان خود آموزش می دهید که چگونه یک دوست خوب را بشناسند – و خودشان یکی باشند – آنها را برای موفقیت در کلاس درس و فراتر از آن آماده می کند.
- در حالی که نمی توانید در کلاس درس خواستگاری بازی کنید، در اینجا چند مورد وجود دارد
- راه هایی برای آماده کردن فرزندتان برای موفقیت اجتماعی
- نکات سریع برای کمک به بچه ها برای دوست یابی
- ناهارهایی را بسته بندی کنید که به راحتی به اشتراک گذاشته شوند.
هیچ چیز بهتر از کلوچه های خانگی یخ شکن نمی سازد. این ممکن است مبنایی برای نوع دوستی “بهترین های همیشه” نباشد، اما یک نقطه شروع است.
کارپول را امتحان کنید.
رفت و آمد مینی ون به مدرسه و بازگشت به مدرسه تضمینی است که با بچه هایی که هر روز کودک شما در محاصره آنها هستند، حضور داشته باشد. تعجب خواهید کرد که چقدر می توانید از آینه عقب یاد بگیرید.
آنها را برای فعالیت ها ثبت نام کنید.
فعالیت های فوق برنامه راهی عالی برای انشعاب فرزندتان است. دوستی‌هایی که از یک علاقه مشترک به وجود می‌آیند – چه فوتبال باشد، چه شکار حشرات یا داوطلبانه در کتابخانه – احتمالاً عمیق‌تر و طولانی‌تر از دوستی‌هایی هستند که به دلیل راحتی به وجود آمده‌اند. اما مطمئن شوید که برنامه ریزی فرزندان خود را زیاده روی نکنید، زیرا این امر می تواند تعهد آنها را نسبت به فعالیت و دوستانی که در آنجا پیدا می کنند کاهش دهد.
خانه خود را دعوت کننده کنید
این بدان معنا نیست که باید به دنبال یک ترامپولین و کاسه آب نبات غول پیکر باشید، بلکه خانه خود را برای بچه های دیگر دلپذیر کنید. تاریخ‌های بازی آرام‌تر می‌شوند و دوستان بچه‌تان برای تکرار احساس خارش خواهند کرد.
نکات دوستی برای کودکان نوپا
نقش شما: کارگردان کروز. در این سن، شما کنترل می‌کنید که فرزندتان کجا می‌رود و با چه کسی در آنجا است. (تا زمانی که ادامه دارد از آن لذت ببرید.) بنابراین تاریخ‌های بازی را برنامه‌ریزی کنید، افراد و مکان‌های جدید را هر زمان که ممکن است معرفی کنید، و زیاد نگران سیاست‌های جعبه شنی نباشید. دکتر تیفانی سندرز، روانشناس که در مدارس ناپرویل و لیک فارست کار کرده است، «اگر قرار ملاقاتی برای بازی تعیین کردید و بچه‌ها هرگز واقعاً با هم ارتباط برقرار نکردند، ناامید نشوید». تنها بودن در کنار بچه ها قدم خوبی است.
مهارت‌هایی برای تسلط: بازی موازی، کاوش در محیط‌های جدید.
هرگز زود نیست که فرزندان خود را در معرض دیگران هم سن و سال خود قرار دهید. در حالی که شما در حال تعویض دستگیره های رسانه های اجتماعی و نکات خرید روی نیمکت پارک هستید، فرزندان شما مهارت های اجتماعی مهمی را به دست می آورند. ممکن است زیاد به نظر نرسد، به خصوص برای افراد زیر 2 سال، اما با تعامل با همسالان – برقراری تماس چشمی، غرغر کردن و، بله، کشیدن گاه به گاه موها – کودک شما یک حقیقت ساده را یاد می گیرد: افراد دیگری در آنجا هستند که از نظر بیولوژیکی به گونه ای طراحی نشده اند که اوه و آه روی حباب های تف بریزند.
سندرز می گوید:
«تا این لحظه، آنها مرکز جهان خودشان بودند. “فقط درک ایده یک همتا – از کسی که در مکان مشابهی از نظر تماشا و تعامل با جهان است – واقعاً ارزشمند است.”
سندرز می گوید که این نوع اجتماعی شدن به ویژه برای بچه های بدون خواهر و برادر مهم است. بنابراین، اگر به کودک شماره 2 نرسیده‌اید، سفرهای زیادی به پارک، یوگای مادر و من یا هر فعالیت اجتماعی دیگری که کودکان را در معرض دید افراد غیر بزرگسال قرار می‌دهد، برنامه‌ریزی کنید.
